werktuig
Penworteltrekker (m.)
Met een penworteltrekker trekt men onkruid met een penwortel, zoals distel,
zuring of paardebloem, uit de grond. Het werktuig wordt naast de plant in
de grond gestoken en met een halve draaibeweging wordt deze gegrepen,
waarvan de wortel - bij het trekken - zonder moeite mee uit de aarde komt.
De penworteltrekker bestaat uit een hol blad met schuine snede eindigend in
een punt. Een zijde is voorzien van 2 lipjes die de plant grijpen. Het
werkend deel is door middel van een dille aan een houten D- of T-steel (ca.
80-140 cm) bevestigd. Er zijn ook modellen met een voetsteun om extra druk
te zetten en modellen waarbij men vanaf het handvat langs de steel een
mechanisme bedient, bv. via een drukknop, om het werkend deel de penwortel
te laten grijpen. Te onderscheiden van de distelsteker waarmee de penwortel
onder de bladkraag wordt afgestoken. Zie ook disteltang en penwortelsteker.
[MOT]