werktuig
            Steeksleutel (m.)
            De steeksleutel is een gaffelvormige moersleutel (zie glossarium) met open 
bek die de moer van terzijde vat (in tegenstelling tot de ringsleutel bv.). 
De bek ligt in hetzelfde vlak maar heeft een standhoek van 0° tot 90° ten 
opzichte van de steel. De sleutel kan enkel of dubbel zijn, gecombineerd 
met een ringsleutel (men spreekt dan soms van een steekringsleutel), een 
haaksleutel, enz. (1). Voor diverse modellen van verstelbare steeksleutels, 
zie de moersleutel (verstelbare). Zie ook de alligatorbeksleutel, 
kalkoensleutel, magneetsleutel, slagsteeksleutel, conussleutel, 
ploegsleutel. Te onderscheiden van de open ringsleutel. [MOT] 1) 
Uitzonderlijk kan men "om zekerheid te hebben, dat de sleutel niet met een 
stuk gaspijp verlengd kan worden, de steel in een knop of in een tweede 
omgezette bek doen eindigen…" (ZIECK & POSTEMA: 182).