werktuig
Steeksleutel (m.)
De steeksleutel is een gaffelvormige moersleutel (zie glossarium) met open
bek die de moer van terzijde vat (in tegenstelling tot de ringsleutel bv.).
De bek ligt in hetzelfde vlak maar heeft een standhoek van 0° tot 90° ten
opzichte van de steel. De sleutel kan enkel of dubbel zijn, gecombineerd
met een ringsleutel (men spreekt dan soms van een steekringsleutel), een
haaksleutel, enz. (1). Zie alligatorbeksleutel, kalkoensleutel,
magneetsleutel, slagsteeksleutel, conussleutel. Te onderscheiden van de
open ringsleutel. [MOT] 1) Uitzonderlijk kan men "om zekerheid te hebben,
dat de sleutel niet met een stuk gaspijp verlengd kan worden, de steel in
een knop of in een tweede omgezette bek doen eindigen…" (ZIECK & POSTEMA:
182).